آتش افتاده به دل ، واي چرا تنهايي ؟

مگر از جاي دگر سوي زمين مي آيي

هركه در روي زمين هست شده ديوانه

تو به دنبال چه اي ، يار كه را ميخواهي ؟

يك نگاهي به زمين كن پره از زيبايي ست

تو چرا بي طلب اشوه چنان مي آيي .؟

گر بگردي به زمين يار فراوان بيني

پس بگرد تا كه نگويند ، قفس ميخواهي

تن من وسوسه شد عقل به تعطيلي رفت

عاقبت عاشق يك ياره پري دريايي ...

حال مجنونمو يك باده خون دردستم ...

مينشينم به رهت تا كه به سويم آيي..

گفتم اين نكته به دل باز كه آتش داري

هيزم عشق شده شعله ي اينشيدايي ..

نعره اي زد كه كجا آتش اين شيدايي

وكجا آتش آن لحظه كه تو تنهايي ...

آتش عشق همان شعله ي بي پايان است

كه بسوزاند همه زندگيه رويايي ...

نظرات شما عزیزان:

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: