شعر نو های من
شنبه 20 اسفند 1390برچسب:, :: 7:48 ::  نويسنده : کوروش کبیر       

من بلاتكليفم ....

بين خوبي وبدي ...

بين زيباييو ، زشتي و كژي...

آن خدايي كه همه مي گويند ...

به بشر نزديك است ...

من نمي بينم، كوووو...

دختري را ديدم ...

پدرش مرد ، خودش بيمار است ...

مادرش هم سرطان مي گيرد ...

هر چه از غصه دنياست درون قلبش ،

مينشيند ...

اما ....

پس كجا رفت خدا ...؟

اي پناهي كه نيازي به كسي نيست تورا ...

چه شده ؟

بنده تو منتظر است ....

من از آن حكمت تو ...

نكنم ادراكي ...

تو كه عالم همه بر چرخش مويت بسته ...

پس چرا بنده بي چاره و بد بخت ، فراوان داري ...؟

دخترك يادت هست ؟

تو كجايي كه شده زندگيش ويرانه ...

بنده ام اما خب،

حق به خالق دارم ....



پنج شنبه 18 اسفند 1390برچسب:, :: 10:23 ::  نويسنده : کوروش کبیر       

سلام بر تو كه چشمان بي نظيرت را ...

هزار بار تجسم نموده در رويا ...

دوباره آنچه خدا داده ات ز زيبايي

نشد تجسم من مثل آنكه دريايي

سلام بر تو كه هستي تمام احساسم ...

نشسته ام به كناريو بر تو مي نازم ...

نه آدمي ، نه بشر ، يك فرشته در دنيا ...

خدا نموده تورا مظهر تمنا ها...

هزار ملتمس از هر طرف به گرده حرم...

نشسته در طلبت مردوزن به عشق كرم ...

نگاه كن ،كه نگاهت ، سعادتم بدهد ...

زهر چه پستي و زشتيست بنده را برهد ...

سلام شاه بزرگان ، سلام بي همتا ..

گناه كارمو ، اندازه اش مثه دريا...

قسم به ذات خدايي ، قسم به ذات علي ...

خدا به عالم امكان ، يه مرد داده ، علي

مدد به غير تو ننگ است ، شاه مردانم

مريد مكتب پاكت هميشه ميمانم..

يا علي ....



چهار شنبه 17 اسفند 1390برچسب:, :: 12:43 ::  نويسنده : کوروش کبیر       

نگاري داشتم اندر زمين است ...

ميان دلبران ، او بهترين است ..

كه خورشيد جهانه پر تو افروز ..

به پيشش يك چراغ دل غمين است ..

كه دريا در قياس جشمهايش ..

مثال جوب بر روي زمين است

تمام عطر نرگسهاي عالم ..

زعطر لعل جامش آتشينست

جمالش را كه زيبايان ببينند..

مثال غنچه هاي نازنين است ..

دودستانش شبيه بالهايي ست ...

كه زينت بخش دنيا و زمين است ...

نپرس از من ز لبخند مليحش...

كه اين يك شاهكاره بي بديل است ...

دوستت دارم عزيزم ...



سه شنبه 16 اسفند 1390برچسب:, :: 9:44 ::  نويسنده : کوروش کبیر       

در زمين خاكي ....

در پي عشق نگرد ...

هر چه هست آن بالاست ...

پيش ربيست كه خوبان همه دورش جمعند ...

هر چه پسمانده از آن گل مانده ...

روي خاك افتاده...

عشق من افلاكيست ...

عشق من دختركي نيست كه باد ،

زلفش را ...

كرده بازيچه دلهاي ضعيف ...

عشق من نيست زميني ، اينجا ...

نام هر نوع هوسي را نتوان عشق گذاشت ...

عشق را خرج كسي خواهم كرد ...

كه نجاتم دهد از خاك غريب ...

نا خدا ميخواهم ...

كار من نيست كه قايق سازم ...

دست من را تو بگير ...

همه اينها بشرند ... كه به تو محتاجند ...



دو شنبه 15 اسفند 1390برچسب:, :: 11:54 ::  نويسنده : کوروش کبیر       

عشق را بايد كشت ....

تويه قلب تو اگر ..

لحظه اي پا گيرد ...

قلب شاد تو بدان...

تا ابد ميميرد ...

جاي شادي آنجا ...

دلهره مي آيد ...

ترس از رفتن و خاموش شدن ...

ترس از زود فراموش شدن ...

عشق را بايد كشت ..

نگذاريد كه شادي برود ...

غم بيايد جايش ...

چندساليت كه هر آينه اي ..

مانده در حسرت يك لبخندم...

عشق را تجربه كمتر بايد ..

مرگ شايد كه گره بگشايد ...



دو شنبه 15 اسفند 1390برچسب:, :: 10:23 ::  نويسنده : کوروش کبیر       

هرچه تورا ورق زدم از تو دورتر شدم .....

كاش برايم ناشناخته ميماندي ....



دو شنبه 15 اسفند 1390برچسب:, :: 8:51 ::  نويسنده : کوروش کبیر       

بدترين حاثه اينست كه عاشق باشي ....

و كسي نيست كه احساس تورا درك كند...



یک شنبه 14 اسفند 1390برچسب:, :: 11:13 ::  نويسنده : کوروش کبیر       

عشق من و تو اي دوست ...

بي شك بدان خدائيست ...

تنها دليل مرگم ....

حتما بدان جدائيست ...

از اينكه با تو هستم ...

احساس عشق دارم ...

عشق تو در دل من ..

يك هديه ي خدائيست ..



یک شنبه 14 اسفند 1390برچسب:, :: 11:9 ::  نويسنده : کوروش کبیر       

هركار ميكنم تا....

خوشحال شي عزيزم ...

با من اگه نباشي ....

ازجون و دل مريضم ...

يك قلب دارم آنرا ...

در پاي تو بريزم ...

هر كار ميكنم تا ...

خوشحال شي عزيزم ...

خيلي دوست دارم ....



یک شنبه 14 اسفند 1390برچسب:, :: 7:51 ::  نويسنده : کوروش کبیر       

هرگز به غير روي تو ، خوابي نديده ام

از عشق توست ، به هرجا رسيده ام ...

من عاشق نفس زدنم در كنار تو ...

از چشم تو هزار قصه زيبا شنيده ام...

هرگز كسي به قلب غريبم نبرده دست ..

تنها به شوق روي تو سختي كشيده ام ....



شنبه 13 اسفند 1390برچسب:, :: 15:3 ::  نويسنده : کوروش کبیر       

پشت برمن ميكني آه دلت پنهان شود ...

بي خبر از آنكه از اشك دو چشمم غافلي ....



شنبه 13 اسفند 1390برچسب:, :: 10:10 ::  نويسنده : کوروش کبیر       

بد گرفتار شدم ...

مثله يك كفتره بيمار شدم ...

در چشه خالق خود ...

مثله يك بوته اي از خار شدم ...

بد گرفتار شدم ...




چهار شنبه 10 اسفند 1390برچسب:, :: 11:40 ::  نويسنده : کوروش کبیر       

مي شود بهتر بود ...

مي شود بهتر ديد ...

فقط از سختيها ، يش نبايد ترسيد ...



چهار شنبه 10 اسفند 1390برچسب:, :: 8:55 ::  نويسنده : کوروش کبیر       

خط من مشغول است ...

پشت خط بود خدا ...

اندكي حرف زديم ...

درد دل ميكرديم ...

و فقط فهميدم ...

پشت خط مي خنديد ...

گفت اي بنده من ...

تو مرا نشناسي ...

علت اينست كه هي مي بازي ...

عالمي دست منست ...

اما تو ...

دل به دنيا دادي ...

من فراموش شدم در قلبت ...

قلب خود را آرام ...

از خدا بستاندي ...

و مرا بنده من ..

خوب مي پيچاندي ...

'گفتم اي آنكه به قول خودتان ..

كل عالم همه در دست شماست ...

خط تان مشغول است ..

چند ساليست كه من منتظرم ...

نه جوابي داديد ..

نه كه پيغام مرا ... به شما مي دادند ...

داخل خط شما .. پره پيغام منست...

التماست كردم ...

پشت خط مانده دلم...

ميشود با منه بيچاره تماسي گيري ...؟

چه بگويم كه شما ...

شاهيو بنده منم ...

از محبت هايت ...

گرمو شرمنده منم ...

بنده ام گوش بده ...

اشتباهي شده است ...

خط قبليه مرا ..

واگذارش كردي ..

دخترك يادت هست ...

جايه من در قلبت ...

دخترك خانه گرفت ...

من نبودم آنجا ...

تو مرا رد كردي ... اما من ...

پشت خط منتظرم...

تا يك روز

باز تو برگردي ...



سه شنبه 9 اسفند 1390برچسب:, :: 13:51 ::  نويسنده : کوروش کبیر       

ذهن من پر شده است از توهم وخيال...

آرزوهايي كه گشته چون كوه محال ..

يك سوالي دارم ...

از خدا ميپرسم ....

قسمتم را كه نوشت ...

از شما ميپرسم ....

كاش در اين قسمت ...

مينوشتي كه منم ...

پادشاهي باشم ...

دسته مسكين گيرم ...

رفع آهي باشم ....

يا كه قسمت اين بود ...

شكل يك پروانه ...

در بهاري باشم ...

روي گلبرگ نسيم ...

من سواري باشم ..

قسمتم اين شده است ..

كه پر از آه شدم ...

درمسير طوفان ..

مثله يك كاه شدم ..




سه شنبه 9 اسفند 1390برچسب:, :: 7:56 ::  نويسنده : کوروش کبیر       

شاعر آنست كه شعرش همه حكمت باشد ...

نه كه عياشيو ،رقاصيو ،غفلت باشد......



سه شنبه 9 اسفند 1390برچسب:, :: 7:44 ::  نويسنده : کوروش کبیر       

مجلسي را ديدم ....

پره از قاطرو اسب .....

نامشان بود نماينده شهر ...

كارشان بود طمع ..

نثر قانون شده بازيچه شان...

هر كجا ديواري ..

بين اميال وقانون مي ماند ...

تبصره مي دادند ...

فارغ از سختيه مردم شده اند ....

كارشان بود تجارت ودلار ....

بسكه مشغول تجارت بودند ...

تويه مجلس همه راحت بودند ...

بچه هاشان همه آقازاده ...

دست با دشمن مردم داده...



دو شنبه 8 اسفند 1390برچسب:, :: 12:39 ::  نويسنده : کوروش کبیر       

واي از آينه ها ....

كه چقد زشت شدند ...

تا كه تصوير تورا مي بينند ...

مثل گل مي شكفند ...



دو شنبه 8 اسفند 1390برچسب:, :: 11:22 ::  نويسنده : کوروش کبیر       

سال نو ميرسد اما پدري ....

شرم از ديدن طفلش دارد ....

كودكش منتظر است...

كه پدر هديه برايش آرد ...



دو شنبه 8 اسفند 1390برچسب:, :: 11:0 ::  نويسنده : کوروش کبیر       

راست ميگفتي تو ....

من كجا عشق كجا ...

عشق من دريا نيست ....

عشق من دنيا نيست ....

عشق من يك ابر است

كه دلش بارانيست ...

عشق من آينه ايست ...

كه محبت در آن ...

سالها زندانيست...

عشق من قاصدكيست...

مانده در قلب نسيم...

روزو شب ميتازد ...

تا كه پيغام محبت ببرد ..

عشق من پنجره ايست

بين خورشيد ومن ...

عشق من حنجره ايست ...

كه از او مي خواند ..

عشق من دريا نيست ..

عشق من آن آبيست ...

كه ميان دستم ...

تشنه را سير كند ..

عشق من نيست كه حاكم باشم ...

عشقم آنست كه خادم باشم ...

خادم دختركي ...

كه به عشق پدرش ....

سر هر بي راهه ...

شاخه گل مي كارد ...



دو شنبه 8 اسفند 1390برچسب:, :: 10:2 ::  نويسنده : کوروش کبیر       

عشق خود را يك روز

مي فروشم به كسي ..

يك ارزن..

تا كه با آن بتوان ...

جوجه ي كفتر همسايه مان سير شود..



دو شنبه 8 اسفند 1390برچسب:, :: 7:45 ::  نويسنده : کوروش کبیر       

اهل شهري هستم ...

كه در آن ، عاطفه پر پر شده است ...

شهر من پر شده است ...

از نفسهايه به هم پيچيده ...

همنفس بي معني ست

شهر من تابع قانون خيانت شده است ...

نام عشق

مترادف به حماقت شده است ..

هر كه را مي بيني

سخني از هوس تازه ي لذت دارد ...

هيچكس نيست كه يك تكه نان ....

از زمين بر دارد..

شهر من پنجره را ....

رو به ديوار گلي مي سازد

هر كه صادق باشد

هر چه دارد يه شبه مي بازد ..

از صداقت گفتم ...

يادم افتاد ..

بگويم اينجا

حاكم دينيه شهر ....

از همه بي خبر است ...

جايه گل در دستش...

پره هاي تبر است...

هر كه جاني دارد ..

با تبر مي زندش ..

علت اينست كه اين شهر پر از مرده ي بي سر شده است ...



یک شنبه 7 اسفند 1390برچسب:, :: 14:35 ::  نويسنده : کوروش کبیر       

در هواي نفست ...

من نفس مي كشمو چشم براهم شايد ..

كه دلت تنگ شود ...

نه براي دل من ..

بلكه براي نفسي ، كه به تو بسته شده...

دل من بدجوري ...

به تو وابسته شده...

كاش ميفهميدي ...

كاش ميدانستي ....

كه نفسهاي تو در آغوشم ...

ريه يه سرد مرا ...

مملو از زندگيه عاطفه ها خواهد كرد..



یک شنبه 7 اسفند 1390برچسب:, :: 13:23 ::  نويسنده : کوروش کبیر       

پدرم گفت به من...

پسرم اين دنيا ....

تكه ناني ست كه بايدروزي...

با كسي ...

قسمت كرد ...

بعد از آن فهميدم...

كه چرا در سر هر سفره پدر...

سهم خود را از نان

تا به دستم ميداد ....

زير لب با نجوا

رو به من مي فرمود:

همه سهم مرا از دنيا

نور چشمم به تو خواهم بخشيد...

واي از آن روزي

كه پدر ... لطف تورا

طفل از ياد فراموش كند....

من كه مديون توام

تا ابد هم نرود از يادم...

كه وجودم بابا

ز تو آغاز شده.



یک شنبه 7 اسفند 1390برچسب:, :: 13:7 ::  نويسنده : کوروش کبیر       

دستهايم را كه ....

سمت بالا بردم ....

آرزويم اين بود ...

كه تو خوش باشيو من ...

شاهد شادي تو..



یک شنبه 7 اسفند 1390برچسب:, :: 12:44 ::  نويسنده : کوروش کبیر       

واي از آن روزي ...

كه تورا كم دارم...

مطمئن باش به اندازه كل عالم ...

در دلم غم دارم..

واي از آن روزي..



یک شنبه 7 اسفند 1390برچسب:, :: 12:37 ::  نويسنده : کوروش کبیر       

هر كه در معرفتم شك دارد....

قلمي بردارد....

نامه اي را بنويسد به خدا

كه شكايت دارم..

بنده ات سنگ دل است

جاي دل در قلبش

تكه سنگي دارد

تا ببينم كه خدا

طرف قلب مرا ميگيرد...

يا كه احساس تورا..



یک شنبه 7 اسفند 1390برچسب:, :: 12:19 ::  نويسنده : کوروش کبیر       

بسته پايم را عشق

بسته چشمم را اشك

نفسم ميگيرد...

حال من حال كسي ست

كه معلق شده بين يك اوج

و فرودي كه به سرعت جريان ميگيرد...

سخت محتاج شدم ..

نفسم ميگيرد..

نه هوايي اينجاست ..

نه كسي ، تا به هوايش بازم...

دست اندازمو يك تكه ي سنگ

منجي جان ضعيفم باشد..



یک شنبه 7 اسفند 1390برچسب:, :: 12:13 ::  نويسنده : کوروش کبیر       

كاش مي شد اين دل ....

وسعت دشت نداشت....

تا شود غم لبريز..

زودتر از سر آن ...

با يك اشك

دستهايم را كه

هديه كردم به نسيم ..

در خيالم اين بود ..

كه به تو ميرسم ،اما افسوس...

كه تو دوري از من.



یک شنبه 7 اسفند 1390برچسب:, :: 12:9 ::  نويسنده : کوروش کبیر       

سلام...

ميخوام هركي ميتونه شعر بگه

شعراشو تو اين وبلاگ بزاره

تا همه در موردش نظر بدن..

به نظره شما چطوره؟



 
درباره وبلاگ

به وبلاگ من خوش آمدید
آخرین مطالب
پيوندها

تبادل لینک هوشمند

برای تبادل لینک ابتدا ما را با عنوان شعر نو های من و آدرس sherenohaieman.LXB.ir لینک نمایید سپس مشخصات لینک خود را در زیر نوشته . در صورت وجود لینک ما در سایت شما لینکتان به طور خودکار در سایت ما قرار میگیرد.





نويسندگان


ورود اعضا:

نام :
وب :
پیام :
2+2=:
(Refresh)

خبرنامه وب سایت:





آمار وبلاگ:
 

بازدید امروز : 16
بازدید دیروز : 0
بازدید هفته : 106
بازدید ماه : 1792
بازدید کل : 37042
تعداد مطالب : 239
تعداد نظرات : 3
تعداد آنلاین : 1