پدرم گفت به من...

پسرم اين دنيا ....

تكه ناني ست كه بايدروزي...

با كسي ...

قسمت كرد ...

بعد از آن فهميدم...

كه چرا در سر هر سفره پدر...

سهم خود را از نان

تا به دستم ميداد ....

زير لب با نجوا

رو به من مي فرمود:

همه سهم مرا از دنيا

نور چشمم به تو خواهم بخشيد...

واي از آن روزي

كه پدر ... لطف تورا

طفل از ياد فراموش كند....

من كه مديون توام

تا ابد هم نرود از يادم...

كه وجودم بابا

ز تو آغاز شده.

نظرات شما عزیزان:

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: