|
شعر نو های من
دو شنبه 8 اسفند 1390برچسب:, :: 10:2 :: نويسنده : کوروش کبیر
عشق خود را يك روز مي فروشم به كسي .. يك ارزن.. تا كه با آن بتوان ... جوجه ي كفتر همسايه مان سير شود.. دو شنبه 8 اسفند 1390برچسب:, :: 7:45 :: نويسنده : کوروش کبیر
اهل شهري هستم ... كه در آن ، عاطفه پر پر شده است ... شهر من پر شده است ... از نفسهايه به هم پيچيده ... همنفس بي معني ست شهر من تابع قانون خيانت شده است ... نام عشق مترادف به حماقت شده است .. هر كه را مي بيني سخني از هوس تازه ي لذت دارد ... هيچكس نيست كه يك تكه نان .... از زمين بر دارد.. شهر من پنجره را .... رو به ديوار گلي مي سازد هر كه صادق باشد هر چه دارد يه شبه مي بازد .. از صداقت گفتم ... يادم افتاد .. بگويم اينجا حاكم دينيه شهر .... از همه بي خبر است ... جايه گل در دستش... پره هاي تبر است... هر كه جاني دارد .. با تبر مي زندش .. علت اينست كه اين شهر پر از مرده ي بي سر شده است ... یک شنبه 7 اسفند 1390برچسب:, :: 14:35 :: نويسنده : کوروش کبیر
در هواي نفست ... من نفس مي كشمو چشم براهم شايد .. كه دلت تنگ شود ... نه براي دل من .. بلكه براي نفسي ، كه به تو بسته شده... دل من بدجوري ... به تو وابسته شده... كاش ميفهميدي ... كاش ميدانستي .... كه نفسهاي تو در آغوشم ... ريه يه سرد مرا ... مملو از زندگيه عاطفه ها خواهد كرد.. یک شنبه 7 اسفند 1390برچسب:, :: 13:23 :: نويسنده : کوروش کبیر
پدرم گفت به من... پسرم اين دنيا .... تكه ناني ست كه بايدروزي... با كسي ... قسمت كرد ... بعد از آن فهميدم... كه چرا در سر هر سفره پدر... سهم خود را از نان تا به دستم ميداد .... زير لب با نجوا رو به من مي فرمود: همه سهم مرا از دنيا نور چشمم به تو خواهم بخشيد... واي از آن روزي كه پدر ... لطف تورا طفل از ياد فراموش كند.... من كه مديون توام تا ابد هم نرود از يادم... كه وجودم بابا ز تو آغاز شده. یک شنبه 7 اسفند 1390برچسب:, :: 13:7 :: نويسنده : کوروش کبیر
دستهايم را كه .... سمت بالا بردم .... آرزويم اين بود ... كه تو خوش باشيو من ... شاهد شادي تو.. یک شنبه 7 اسفند 1390برچسب:, :: 12:44 :: نويسنده : کوروش کبیر
واي از آن روزي ... كه تورا كم دارم... مطمئن باش به اندازه كل عالم ... در دلم غم دارم.. واي از آن روزي.. یک شنبه 7 اسفند 1390برچسب:, :: 12:37 :: نويسنده : کوروش کبیر
هر كه در معرفتم شك دارد.... قلمي بردارد.... نامه اي را بنويسد به خدا كه شكايت دارم.. بنده ات سنگ دل است جاي دل در قلبش تكه سنگي دارد تا ببينم كه خدا طرف قلب مرا ميگيرد... يا كه احساس تورا.. یک شنبه 7 اسفند 1390برچسب:, :: 12:19 :: نويسنده : کوروش کبیر
بسته پايم را عشق بسته چشمم را اشك نفسم ميگيرد... حال من حال كسي ست كه معلق شده بين يك اوج و فرودي كه به سرعت جريان ميگيرد... سخت محتاج شدم .. نفسم ميگيرد.. نه هوايي اينجاست .. نه كسي ، تا به هوايش بازم... دست اندازمو يك تكه ي سنگ منجي جان ضعيفم باشد.. یک شنبه 7 اسفند 1390برچسب:, :: 12:13 :: نويسنده : کوروش کبیر
كاش مي شد اين دل .... وسعت دشت نداشت.... تا شود غم لبريز.. زودتر از سر آن ... با يك اشك دستهايم را كه هديه كردم به نسيم .. در خيالم اين بود .. كه به تو ميرسم ،اما افسوس... كه تو دوري از من. یک شنبه 7 اسفند 1390برچسب:, :: 12:9 :: نويسنده : کوروش کبیر
سلام... ميخوام هركي ميتونه شعر بگه شعراشو تو اين وبلاگ بزاره تا همه در موردش نظر بدن.. به نظره شما چطوره؟ |
درباره وبلاگ به وبلاگ من خوش آمدید آخرین مطالب آرشيو وبلاگ پيوندها
برای تبادل لینک ابتدا ما را با عنوان شعر نو های من و آدرس sherenohaieman.LXB.ir لینک نمایید سپس مشخصات لینک خود را در زیر نوشته . در صورت وجود لینک ما در سایت شما لینکتان به طور خودکار در سایت ما قرار میگیرد. نويسندگان
|
|||
 |
تبادل لینک هوشمند 